Latoligowa tradycja nakazuje rozgrywać mecze w rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę, rodzinny kraj większości uczestników rozgrywek. W poprzednich sezonach takie spotkania organizowane były na boisku przy Wawelskiej, tym razem jednak obiekt był zamknięty i zawodnicy Lawy musieli przenieść się na Ursynów. Po dokonaniu inspekcji boisk Hołek podjął w niedzielę decyzję, że poniedziałkowy świąteczny mecz odbędzie się na obiekcie przy ulicy Puszczyka. Organizator liczył na to, że boisko bardzo podobne do tego na Wawelskiej przyciągnie tłumy chętnych do gry. Tymczasem swój udział zapowiedziało zaledwie dziewięć osób – reszta najwyraźniej nie wypoczęła jeszcze po trudach niedzielnego spotkania.

W poniedziałek okazało się jednak, że boisko przy Puszczyka jest zajęte, bowiem swoje mecze rozgrywa tam bardziej liczna i starsza grupa entuzjastów futbolu. W tej sytuacji Hołek błyskawicznie udał się na położone nieopodal boisko przy Melodyjnej, by zająć je dla swoich kolegów. Przeniesienie meczu na Koncertową nie wchodziło w grę – jedno z boisk zostało przysypane grubą warstwą piasku i zamienione w boisko do siatkówki plażowej, a nawierzchnia drugiego jest tak zniszczona, że gra na nim stanowiłaby zagrożenie dla zdrowia zawodników.

Mecz miał niecodzienny, nawet jak na Lawę, przebieg. Początek był bardzo zacięty, ale gdy pod koniec pierwszej połowy na bramce czerwonych stanął Stefan i wydawało się, że jego drużyna na 10 minut straciła swoją ofensywną siłę, w polu błysnęli Hołek i Kucharz, którzy teoretycznie byli najsłabszymi ogniwami drużyny grającej w osłabieniu liczebnym. Po zmianie stron czerwoni kontynuowali swoją dobrą passę i powiększyli przewagę aż do sześciu bramek, a Stefan zaczął nawet żartobliwie komentować niezbyt składną grę rywali, którzy mieli ogromne problemy z przeprowadzaniem udanych akcji. Pod koniec meczu zieloni zademonstrowali jednak wolę walki i umiejętności, które czerwonych zepchnęły do głębokiej i bardzo nieskutecznej defensywy. Agresywny odbiór piłki, dokładne podania i celne strzały minuta po minucie odbierały czerwonym szansę na trzy punkty za zwycięstwo. Hołek doliczył do regulaminowego czasu gry cztery minuty, ale zieloni potrzebowali tylko 120 sekund, by strzelić szóstego z rzędu gola i doprowadzić do remisu. W dziesięć minut skazywana już na porażkę drużyna w zielonych koszulkach zdobyła więcej bramek niż przez poprzednie siedemdziesiąt!

Zieloni kontynuowali imponującą passę również w karnych. Zaliczyli każdą ze swoich prób, natomiast ich bramkarz obronił strzały Kucharza i Hołka, a Kobson w ogóle nie trafił w bramkę.

Zobacz statystyki po tym meczu