Minęły raptem trzy dni od poprzedniego meczu Lawy, a zawodnikom przyszło rywalizować w całkiem innych warunkach. W czwartek gracze zmagali się ze śniegiem i mrozem, w niedzielę walczyli z gołoledzią (Grzesiu, Hołek i Misaki zaliczyli co najmniej po jednym poślizgu autami w drodze na mecz) i mokrą nawierzchnią boiska przy Koncertowej. W sobotę organizator obejrzał boiska i jego pierwszą myślą było: trzeba odwołać mecz. Boisko B nie nadawało się do gry z powodu zalegającego lodu. Śnieg całkowicie stopniał za to na boisku A, i choć trudno było graczom o dobrą przyczepność, spotkanie bardziej przypominało mecz piłki nożnej niż kilka poprzednich.

Czteroosobowy skład czerwonych od początku narzucił mordercze tempo, które zieloni, mimo liczbnej przewagi, z trudem wytrzymywali. Na dodatek gra zielonym wybitnie się nie kleiła. Niecelne strzały, niecelne podania, fatalne decyzje - to wszystko sprawiało, że już po kilkunastu minutach zielonym puściły nerwy i wzajemnie na siebie pokrzykiwali. Tymczasem czerwoni zachwycali precyzją i pomysłami na ominięcie przeciwników. Do 65 minuty spotkanie toczyło się w zasadzie do jednej bramki - Andrew, Grocho i Grzesiu bezlitośnie wykorzystywali niemoc rywali. Hołek kiepsko przyjmował i niecelnie strzelał, Ryku posyłał piłkę nad bramką lub panikował, Kadłub regularnie się wywracał, a Czaro i Uoles razili nieskutecznością.

Nikt nie spodziewał się więc emocjonującej końcówki. A ta była iście pasjonująca. Czerwoni byli zmęczeni (mieli mniej szans na odpoczynek na bramce), zieloni zaczęli natomiast napierać, i to z pomysłem. Serie trafnych podań kończone celnymi strzałami minuta po minucie nękały wygrywający zespół, którego przewaga topniała jak śnieg w weekend. Zieloni mieli stuprocentową szansę na doprowadzenie do remisu, ale w ostatnich minutach na pustą bramkę z odległości dwóch metrów nie trafił Hołek. Czerwoni w końcu odpowiedzieli golem i nie dali sobie wyrwać zwycięstwa.

Zobacz statystyki po tym meczu