Ostatni niedzielny poranek lipca był tak upalny, że zawodnicy Lawy byli jedynymi, którzy odważyli się pojawić w tych warunkach i o tej porze na boiskach UCSiR. Piąty mecz sezonu 2008 był pierwszym, w którym nie zagrał żaden nowy zawodnik. Oznaczało to, że spotkanie to namiesza sporo w statystykach — oczywiście pod warunkiem, że graczom będzie się chciało zaprezentować z jak najlepszej strony.

Trudniejsze zadanie miał zespół Hołka, którego czteroosobowy skład musiał stawić czoła pięciu rywalom. Ci zaś szybko objęli prowadzenie i utrzymywali je prawie kwadrans. Wtedy to swego pierwszego gola w Lawie zdobył Janek — jako bramkarz interweniował tak nieszczęśliwie, że odbita od niego piłka wtoczyła się za linię bramkową. Spotkanie było wyrównane do 30 minuty — ostatni kwadrans pierwszej połowy to zdobyte po indywidualnych akcjach gole Hołka, Zbycha i Mentora. Bardzo podobny przebieg miała druga połowa. Na kwadrans przed końcem ostatniej odsłony meczu ponownie utrzymywał się remis — po czym (przy wydatnej pomocy kolegów z drużyny) do bramki przeciwników trzykrotnie trafił Zbychu.

Z opisu tego meczu wyraźnie wynika, że nie był on zbyt emocjonujący (wyjątkiem była końcówka drugiej połowy, podczas której piłka odbijała się od słupków i poprzeczek... 9 razy!). Rzeczywiście, tempo nie należało do najlepszych, ale trudno wymagać cudów w czterdziestostopniowym upale. Wysoka temperatura wykończyła wielu zawodników, choć sporym zaskoczeniem był fakt, że to ciężkie spotkanie znacznie lepiej pod względem kondycyjnym zniosła mniej liczna drużyna — a przecież zawodnicy ci musieli nabiegać się znacznie więcej od rywali. Brak ducha walki było widać szczególnie pod koniec spotkania, gdy przegrywająca zaledwie jednym golem drużyna prosiła Hołka, by nie przedłużał meczu ani o minutę. Po spotkaniu zawodnicy długo nie podnosili się z murawy, odpoczywając w cieniu drzew i sącząc napoje.