Długi weekend większość graczy Lawy spędzała w rodzinnych domach w Stalowej Woli. Z tego powodu bardzo trudno było skompletować skład na niedzielne spotkanie. W sobotni wieczór Hołek szykował już nawet treść smsa odwołującego mecz, ale wtedy pojawiła się nadzieja, że na ursynowskie boisko przyjdzie miminum sześć osób. Taka liczba graczy jest zbyt mała w przypadku spotkań w Stalowej Woli (mecze typu „trzech na trzech” rozgrywa się jedynie w przypadku nie zjawienia się powołanych zawodników), ale warszawska Lawa gra na mniejszych boiskach z niewielkimi bramkami i mecze „sześcioosobowe” są dozwolone w każdej sytuacji. Na boisku przy Koncertowej zjawiła się więc zaledwie połowa liczby graczy, jaka wzięła udział w poprzednim meczu. Sytuację uratowało awaryjne powołanie debiutanta przez Grocha oraz sportowy duch Walkmana, który zdecydował się zagrać mimo nieprzespanej nocy (z powodu wesela).

Spotkanie wygrała drużyna, która miała lekką przewagę przez całe 60 minut. Rywale mieli swoje okazje, ale w pewnym momencie trudno było zliczyć ich niecelne strzały. Wyjątek stanowił Szadi, który drugi mecz z rzędu... trafił do własnej bramki. Z meczu na mecz czyni to w coraz piękniejszym stylu i jak tak dalej pójdzie, kolejne samobóje będą z pewnością trafieniami spotkania.

Graczem meczu został Walkman, który mimo zmęczenia walczył najwięcej ze wszystkich — ale i najczęściej ze wszystkich lądował na murawie po swoich szarżach. Trudno uwierzyć, że te wszystkie upadki skończyły się tylko jedną krwawą raną kolana.

Pochwały należą się również Pepe, który zagrał swoje najlepsze zawody w tym sezonie i potwierdził aspiracje do tytułu króla asyst. Bardzo udany debiut miał Kadłub, który jak na kadłub przystało, żwawo pruł przez obronę przeciwników.