Trzynasty mecz sezonu nie był był zbyt pechowy dla żadnego z zawodników, choć z pewnością niektórzy miło go wspominać nie będą. Wielu graczy zdrowo w ostatnią niedzielę września oberwało piłką (Chaper tracił oddech, Rejczel zwijał się z bólu na murawie). Za największego pechowca należy jednak uznać jednego z nieobecnych, Grzesia. Podczas poprzedniego meczu skarżył się na ból kolana. Problem okazał się na tyle poważny, że lider rozgrywek może praktycznie zapomnieć o występach w tym sezonie - lekarze zabronili zawodnikowi gry przez co najmniej kilka najbliższych tygodni.

Na szczęście uczestnicy niedzielnego spotkania nie nabawili się kontuzji, mało tego - niektórzy znacząco poprawili sobie statystyki. Najlepiej zaprezentowali się Janek i Rejczel, którzy solidarnie zaliczyli po sześć bramek i po trzy asysty. Rejczel dorzucił jeszcze wyjątkowej urody samobója, ale nie przeszkodziło mu to w zdobyciu tytułu gracza meczu, bo jego pozostałe trafienia walnie przyczyniły się do wygranej jego drużyny.

Tego zwycięstwa można się było zresztą spodziewać - choć zespół Rejczela musiał grać przeciwko bardziej licznym rywalom, to jednak umiejętności zawodników drużyny wystarczyła na pokonanie przeciwników. Do tej pory w meczach "czterech na pięciu" górą były w Lawie pięcioosobowe zespoły, które kondycyjnie lepiej znosiły trudy spotkań w upale. W opisywanym spotkaniu pogoda daleka jednak była od upalnej i "osłabionej" drużynie wystarczyło sił na końcówkę meczu. To właśnie ona rozstrzygnęła o losach spotkania, wcześniej bowiem trwał zacięty pojedynek, a na kilka minut przed końcem spotkania utrzymywał się remis. Niektórzy zastanawiali się już, czy drugi tydzień z rzędu przyjdzie im strzelać karne, aby wyłonić zwycięzców.

Spotkanie obfitowało w indywidualne pojedynki, które inicjowane były najczęściej przez Zbycha i Bladego. Umiejętnie rozgrywali piłkę i większość podań kierowali do Rejczela, który za wszelką cenę próbował tego dnia zdobywać gole głową. Jego strzały były jednak za słabe i dopiero po włączeniu "trybu nożnego" gracz zamienił się w maszynkę do zdobywania bramek. Ich urodę przyćmiło jednak trafienie Bladego, który z kilkunastu metrów trafił w samo okienko bramki bezradnie interweniującego Hołka.