Choć poranny mecz kosztował zawodników wiele sił, sześciu graczy zdecydowało się rozegrać kolejne spotkanie. Ponieważ z każdej z drużyn z poprzedniego meczu ubyły po dwie osoby, zawodnicy postanowili rozegrać rewanż w okrojonych zestawieniach. Pierwsze dziesięć minut było bardzo wyrównane, drużyny zamieniały się prowadzeniem. Tempo spotkania "siadało" jednak z każdą minutą, aż w końcu forma drużyny "Reszty Polski" uległa całkowitemu załamaniu. Pilkarze ci grali z większym zaangażowaniem w poprzednim spotkaniu, dysponowali więc mniejszym zapasem energii, co objawiło się serią indywidualnych błędów w obronie i nieporadnością w ataku. Krzynio zbyt często tracił piłkę, Dziomal przestał oddawać celne strzały, a Grocho w ogóle nie umiał znaleźć sposobu na pokonanie bramkarzy przeciwników. Te wszystkie złe zagrania nie wynikały jednak z braku umiejętności. Posłuszeństwa zaczęły po prostu odmawiać mięśnie.

Rywale radzili sobie natomiast wyśmienicie. Na bramkę zaczął w końcu uderzać Hołek, Andrew popisywał się urodziwymi golami (całkowicie zaskakującymi czasem rywali!), a Czaro po prostu solidnie śrubował wynik. Warto zaznaczyć, że ten ostatni grał z paskudnie rozciętą wargą po tym, jak kilkanaście minut wcześniej uderzył głową w stalowy słup oświetleniowy, gdy próbował złapać piłkę źle podaną przez Grocha. Ta nietypowa kontuzja nie przeszkodziła mu jednak nastrzelać tyle bramek, że przeciwnicy postanowili poddać spotkanie, gdyż w ich odczuciu kontynuowanie gry nie miało żadnego sensu.

Zgodnie z regulaminem Lawy (którego jedyna kopia spoczywa w szufladzie biurka organizatora, i której nikt poza nim samym nigdy nie widział na oczy), do klasyfikacji zaliczono wyniki pierwszej połowy, a zawodnikom poddającego się zespołu odjęto po jedym punkcie w rankingach (każdy z ich meczowych rywali został z kolei nagrodzony przyznaniem jednego punktu). Był to pierwszy walkower w historii Lawy.

Ta nieudana potyczka nie pozostawiła wątpliwości, że "drugie" mecze powinno się rozgrywać tylko po spotkaniach z dużą liczbą zawodników, a więc np. tych, które są toczone na boisku przy ul. Wałbrzyskiej. Na Koncertowej poranne spotkania są zbyt intensywne, aby kolejne mecze miały cokolwiek wspólnego z prawdziwą piłką nożną.