Po raz pierwszy od kilku tygodni Hołkowi udało się namówić wystarczającą liczbę zawodników do występu w drugim meczu. Gracze Lawy byli co prawda trochę zmęczeni bieganiem przez 100 minut podczas pierwszego spotkania, ale nie mieli wyjścia i mecz musieli rozegrać na dużym boisku przy Wawelskiej. A przynajmniej go na nim rozpocząć. Ostatnie kilkanaście minut spotkania odbyło się bowiem na malutkim asfaltowym boisku położonym po drugiej stronie ulicy Trasy Łazienkowskiej. Wszystko dlatego, że z powodu spóźnienia Andrewa pierwszy mecz tego dnia rozpoczął się z półgodzinnym poślizgiem, przez co rezerwacja boiska A w III Ogrodzie Jordanowskim skończyła się zawodnikom po kilku minutach drugiej połowy, a miejsce Lawy zajęła kolejna ekipa rozgrywająca swe mecze na tym obiekcie. Ponieważ wielu zawodnikom zależało na czasie, podjęto decyzję o nieprzenoszeniu meczu na jedno z alternatywnych boisk Lawy przy Niepodległości, Wałbrzyskiej lub Koncertowej, lecz skorzystaniu w ramach wyjątku z najbliższego boiska, niezależnie od jego stanu i wymiarów.

Przerwa w grze oraz zmiana obiektu zaskodziła zielonym, którzy prowadzili już trzema bramkami i pokazali kilka ciekawych akcji, w tym fantastyczne uderzenie Niezielana, który po wrzutce Czara huknął z woleja na bramkę Uolesa, a ten nie miał szans na wybicie podkręconej piłki. Z kolei Dziomal popisał się minięciem kilku rywali i golem zdobytym praktycznie z zerowego kąta. Na asfalcie zieloni zaczęli grać bojaźliwie w obronie i nieskutecznie w ataku, gdzie doskwierał im brak przestrzeni. Tymczasem czerwoni nie tylko błyskawicznie odrobili straty, ale wyszli na tak wysokie prowadzenie, że wydawało się, iż losy meczu są już rozstrzygnięte. Czaro, Dziomal, Hołek, Kadłub i Niezielan rzucili się jednak do szaleńczych ataków tuż przed końcowym gwizdkiem zbliżyli się do przeciwników na jedną bramkę. Czerwoni włożyli jednak wszystkie swoje siły w defensywę i przez dwie minuty doliczonego czasu nie dali sobie już strzelić żadnego gola, dzięki czemu odnieśli trochę niespodziewane zwycięstwo. Warto podkreślić, że Andrew grał na pół gwizdka, bowiem wciąż dochodził do siebie po utracie krwi płynącej z nosa po trafieniu piłką w pierwszym meczu tego dnia, zaś Nowak grał przeziębiony i słaniał się na nogach - małe boisko pozwoliło mu jednak przetrwać końcówkę i wykreować kilka najważniejszych akcji jego drużyny.

Zobacz zdjęcia z tego meczu