Poważna kontuzja Usula w porannym meczu nie odebrała sześciu zawodnikom chęci do gry, postanowili oni rozegrać kolejne spotkanie. Składy zaproponowane przez Kobsona miały sens, choć postronnemu obserwatorowi mogłoby się wydawać, że czerwoni mają nieco słabszą drużynę. Jednak Kadłub, Hary i Kucharz byli wyróżniającymi się uczestnikami wcześniejszego spotkania – ich wzajemne zgranie dawało im spore szanse na sukces. Z kolei u zielonych Hołek i Kobson byli wciąż nabuzowani po emocjonującej końcówce poprzedniego spotkania, w której grali pierwsze skrzypce, a Nacho chciał się zrehabilitować za nienajlepszą postawę na bramce, przez którą w serii rzutów karnych postanowił go zastąpić najniższy na boisku Kadłub.

W pierwszej połowie nieco więcej z gry mieli zieloni, ale bardzo dobrze spisywali się bramkarze czerwonych. Szczególną odpornością na bomby posyłane przez Nacho wykazywał się Kucharz, który z kolei w polu świetnie współpracował z Harym, dzięki czemu w bardzo wyrównanym boju czerwoni byli o krok przed zielonymi. Ci w końcu postanowili przegonić przeciwników – najpierw Nacho uderzył bezpańską piłkę nad całym boiskiem, a potem zielonym prowadzenie dał Hołek, który również trafił z dystansu, tyle że po ziemi.

Gdy jednak w końcówce między słupkami stanęli Kucharz i Nacho, przebieg meczu zmienił się diametralnie. Najpierw błąd popełnił bramkarz zielonych, który pozwolił Kadłubowi skopiować wyczyn Hołka sprzed kilku minut. Potem zaś czerwoni minuta po minucie konsekwentnie rozmontowywali obronę rywali – wymieniali dokładne podania tak długo, aż tworzyła się luka, a wtedy Kadłub lub Hary pakowali piłkę do bramki. W momencie, gdy zieloni zorientowali się, że meczu już nie wygrają, Hary popisał się najładniejszym zagraniem meczu – piłka trącona piętą nabrała niesamowitej rotacji i wpadła nad bramkarzem w okienko bramki przegrywającego zespołu. Tym samym Hary przypieczętował zwycięstwo swojego zespołu i prawdopodobnie zagwarantował sobie gwiazdkę za skuteczny i efektowny występ.

Zobacz statystyki po tym meczu