Ostatni mecz lutego odbył się w warunkach odwilżowych, zapowiadających być może rychłe nadejście wiosny. Nie znaczy to jednak, że było przyjemnie – brakowało słońca, temperatura nie rozpieszczała, mokry śnieg wdzierał się do butów, a boisko było bardzo nierówne i śliskie.

Mimo nieparzystej liczby graczy Hołek nie miał tego dnia problemu z wybraniem równych składów, które wszystkim przypadły do gustu. Mecz bardzo dobrze rozpoczęli zieloni. Świetnie się bronili i umiejętnie wykorzystywali swoje okazje – pozytywnym zaskoczeniem była strzelecka forma Kucharza. W drugiej części spotkania czerwoni poczynali sobie jednak coraz śmielej, co w końcu przełożyło się na kilka bramek z rzędu i nadzieję na dobry wynik mimo liczebnego osłabienia.

Druga połowa wyglądała podobnie. Zieloni odzyskali prowadzenie dzięki świetnej grze Czara, Kucharza i Hołka. Potem jednak w grze wygrywającego zespołu coś się znowu zacięło. Przez swoją strzelecką niemoc Niezielan powinien był zmienić pseudonim na Niestrzelan, a przez ofensywno-defensywną indolencję Hołka koledzy powinni byli nazywać go Kołkiem. Czerwoni objęli prowadzenie i końcówka meczu była pełna emocji. Zieloni dążyli do wyrównania, ale w kluczowych momentach fatalnie pudłowali, nie wykładali piłki lepiej ustawionym kolegom lub genialnymi paradami popisywał się Krzychu. Czerwoni zaś jakimś cudem zachowali resztki sił na ostatnie minuty i wykorzystali to, że wszyscy rywale rzucili się do ataku.

Zobacz statystyki po tym meczu