Ostatni mecz września był z wielu powodów wyjątkowy. Przede wszystkim było to już aż trzechsetne spotkanie w historii Latoligi Warszawskiej! Z tej okazji z inicjatywy Legiego (spóźnionego na mecz w powodu policyjnej kontroli trzeźwości) zawodnicy przygotowali dla organizatora rozgrywek niespodziankę. Tuż przed meczem wręczyli mu puchar w dowód uznania za trud wkładany w organizację ligi oraz oryginalną piłkę Tango 12 – dokładnie takim samym modelem rozgrywano mecze ubiegłorocznych mistrzostw Europy. Piłka oczywiście od razu trafiła do gry – tak dobrej futbolówki na boiskach Lawy jeszcze nie kopano.

Zaskoczony Hołek był wzruszony inicjatywą graczy, co kompletnie odebrało mu rozum przy ustalaniu składów. Organizator wyszedł z wprawy w tworzeniu drużyn o równym potencjale w przypadku, gdy udział w meczu zgłosi nieparzysta liczba osób. A takiej sytuacji nie było już od 13 spotkań! Czerwoni sugerowali, że są nieco za słabi, ale Hołek był nieugięty. W pamięci wciąż miał bowiem poprzedni mecz, kiedy zgodził się na zmianę niezgodną z jego instynktem, co skończyło się pogromem jego zespołu. Liczył, że bramkostrzelny duet Legee-Kuba pociągnie grę czerwonych, zaś w drużynie zielonych nie widział poza Nowakiem nikogo, kto mógłby strzelać bramki.

Okazało się jednak, że to nie Nowak czy Kobson, typowani na liderów zielonych, grali w tym meczu pierwsze skrzypce. Zaskoczył przede wszystkim Hary, który po dwoił się i troił oraz dogrywał świetne piłki, choć nie widać tego po statystykach. Jeszcze większym szokiem była forma Kucharza, który nie bał się brać na siebie odpowiedzialności za wynik i decydował się na zaskakujące rajdy i strzały. I choć Kuba oraz Legee potrafili na trafienia rywali odpowiedzieć seriami trzech bramek z rzędu i doprowadzeniem do remisu, przewaga zielonych była na tyle duża, że na (skuteczne!) ataki pozwalał sobie nawet Motys. U czerwonych nikt nie zawodził, osłabiony liczebnie zespół starał się jak mógł, ale wyraźnie brakowało mu jeszcze jednego ofensywnie usposobionego zawodnika. Wysoka przegrana nie przeszkodziła Legiemu i Kubie w poprawieniu sobie statystyk, ale ich koledzy z drużyny w zasadzie nie wpisywali się na listy strzelców i asystentów. Za to u zielonych nikt nie zakończył meczu bez zdobyczy.

Niestety, jubileuszowe spotkanie było prawdopodobnie ostatnim w tym sezonie meczem rozegranym na boisku przy Wawelskiej. Od października obiekt zostanie przykryty specjalnym dachem, co pozwoli na korzystanie z boiska przez cała zimę, niezależnie od warunków atmosferycznych. Koszty użytkowania obiektu znacznie jednak przekroczą możliwości finansowe zawodników Lawy i przez kilka najbliższych miesięcy trzeba będzie się tułać po innych boiskach.

Zobacz statystyki po tym meczu